Hawaje inaczej, niż na pocztówkach – świątynia Byodo-In i Lanikai Beach

Podczas naszego pobytu na Oʻahu udało mi się zwiedzić miejsce, które wcześniej znałam tylko ze zdjęć, świątynię Byodo-In. To niezwykła replika japońskiej świątyni z Uji, wybudowana na Hawajach w 1968 roku jako symbol przyjaźni i wdzięczności wobec japońskiej społeczności, która osiedliła się tu ponad sto lat temu. Powstała z inicjatywy Amerykanów i Japończyków wspólnie, jako gest upamiętniający 100. rocznicę przybycia pierwszych imigrantów z Japonii.

Świątynia mieści się w Valley of the Temples Memorial Park i wygląda jak przeniesiona żywcem z Kioto, otoczona stawem z karpiami koi, górami w tle i spokojem, który aż zwalnia oddech. Nie jest to czynne miejsce kultu, ale można wejść do środka, zapalić kadzidło, posłuchać dzwonu bon-sho i po prostu się wyciszyć. To jedno z tych miejsc, które sprawiają, że zaczynasz rozumieć, jak bardzo kultura Japonii przeniknęła na Hawaje.

Drugim punktem tego dnia była Lanikai Beach - uważana za jedną z najpiękniejszych plaż na świecie. I rzeczywiście, nawet mimo niesprzyjającej pogody, czuć było jej potencjał. Biały, miękki piasek, spokojna woda i wyspy Mokulua majaczące na horyzoncie… Tyle że niebo było pełne chmur, a słońce schowało się na dobre.

Na plaży kupiliśmy od lokalnego sprzedawcy arbuza i po krótkiej rozmowie okazało się, że przez kilka lat mieszkał w Krakowie. Stwierdził, że jego zdaniem Polska to jeden z lepszych krajów do życia. I coś w tym jest -  patrząc na to, jak bardzo zmieniła się od lat dziewięćdziesiątych, naprawdę żyje się u nas dobrze. Może więc Polacy nie powinni aż tak narzekać, skoro nawet Amerykanie mówią, że to świetne miejsce do życia.

Emilka była zachwycona - pluskała się w wodzie, goniła fale, turlała się po piasku i miała z tego ogromną frajdę. Widać było, że ten dzień należał do niej i że nawet bez idealnej pogody bawiła się jak na wakacjach marzeń.